Rozstanie z chłopakiem dla młodej dziewczyny jest bardzo bolesnym przeżyciem. W głowie kłębią się sprzeczne uczucia – z jednej strony, tęsknota i miłość, a z drugiej, smutek, złość, żal, poczucie winy. Do tego wszystkiego może dojść niskie poczucie własnej wartości, gdy chłopak zdecydował się zamienić jedną dziewczynę na inną. Nastolatka zaczyna się zastanawiać, w czym tamta druga jest lepsza od niej. Pojawiają się uzasadnienia w stylu: „Może jestem za gruba albo głupia?”. Jak pomóc córce, która przeżywa ból rozstania? Jak rozmawiać z dzieckiem, które przeżywa nastoletnią miłość i cierpi? Zobacz film: "Jak możesz pomóc maluchowi odnaleźć się w nowym środowisku?" spis treści 1. Nastoletnia miłość 2. Jak pomóc nastolatce po rozstaniu z chłopakiem? 1. Nastoletnia miłość Zakochany nastolatek to trudny partner do rozmów. Okres dojrzewania wiąże się ze zmianami w sferze fizycznej, ale też emocjonalnej. Młody człowiek odczuwa naturalną potrzebę kochania i bycia kochanym, zaczyna się interesować płcią przeciwną. Pojawiają się pierwsze fascynacje, zauroczenia, sympatie i tzw. „chodzenie ze sobą”. Rodzice natomiast przeżywają często szok, że ich malutka córka ma chłopaka. Jeszcze niedawno bawiła się lalkami, a teraz spędza cały wolny czas ze swoim chłopakiem. Niektórzy bagatelizują pierwsze miłości dzieci: „Przecież to tylko szczenięce zauroczenie, nic poważnego, przejdzie im”. Istnieje spora grupa rodziców, którzy boją się, że pierwsza miłość dziecka może wiązać się z problemami, że córka zacznie zaniedbywać szkołę, opuści się w nauce, że zmieni się pod wpływem chłopaka, oddali się od rodziny, że chcąc przypodobać się swojej sympatii, zacznie pić alkohol, palić papierosy, brać narkotyki itp. Zamartwiają się, czy dziecko nie zrobi jakiegoś głupstwa, które zaważy na całym jego życiu, np. nie zechce zacząć uprawiać seksu, co wiąże się z ryzykiem zajścia w ciążę. Warto pamiętać, że nastolatki również odczuwają potrzebę miłości. Chcą być atrakcyjne dla rówieśników, zależy im na tym, by inni zwracali na nich uwagę. Pierwsze zauroczenia, wchodzenie w relacje z innymi ludźmi to naturalny sposób rozwoju emocjonalnego. Chodzenie z chłopakiem jest okazją dojrzewania do miłości i właściwego rozumienia, na czym polega miłość. Elementem rozwoju emocjonalnego są też rozstania, porzucenia, zdrady. Chociaż są to przykre doświadczenia, to konieczne do kształtowania osobowości. Rodzicom nie wolno blokować naturalnego rozwoju dziecka. Nie wolno nam dążyć do tego, by dziecko pozostało wciąż małą córeczką czy bezbronnym synkiem. Dzieci muszą dorosnąć, a my mamy ich w tym dyskretnie wspierać i pomagać im przejść przez okres dojrzewania. Chociaż czasami to trudne, musimy zaufać dziecku i przestać je ciągle kontrolować. Nieustanne krytykowanie sympatii, kpiny ze związku dziecka, próby wzbudzania poczucia winy, ograniczanie wyjść z domu na nic się zdadzą. Przyniosą odwrotny skutek do zamierzonego – dziecko zamknie się w sobie i przestanie z nami rozmawiać, a w trudnej sytuacji uczuciowej na pewno nie przyjdzie ze swoim problemem do nas. Co zatem robić? Starać się poznać sympatię dziecka, zaprosić do domu, wyjść z inicjatywą rozmowy. Warto z dzieckiem rozmawiać o swoich pierwszych doświadczeniach miłosnych i o tym, jak my sami sobie radziliśmy z problemami w relacjach damsko-męskich, kiedy mieliśmy „naście” lat. Nastolatki chcą być traktowane poważnie i chociaż często nie przyznają się do tego, chcą być wysłuchane, chcą rozmawiać z dorosłymi o swoich trudnościach. Nie zależy im jednak na moralizowaniu i doradzaniu, ale bardziej na wspieraniu w tym, by same doszły do najlepszego dla siebie rozwiązania. Kiedy dziecko przeżywa rozstanie, na pewno nie pomoże mu komentarz w stylu: „A nie mówiłam, że tak będzie?”. W ten sposób wpędzamy nastolatka w poczucie winy i niską samoocenę („Jak mogłam być taka głupia i się w nim zakochać?”). Jak zatem wspierać dziecko, które rozstało się ze swoją sympatią? 2. Jak pomóc nastolatce po rozstaniu z chłopakiem? Pierwsze miłosne rozczarowania bolą, bo często młody człowiek nie jest przygotowany emocjonalnie na odtrącenie. Zakochuje się, świata poza sympatią nie widzi, a po czasie okazuje się, że źle ulokował uczucia. Miłość prysła. Chłopak odszedł do innej. Najgorsze, co rodzic może zrobić w takiej sytuacji, to powiedzieć: „Nie martw się, jeszcze nie raz się zakochasz”. Niby chcemy dobrze, ale tymi słowami sprawiamy dziecku jeszcze większy ból. To tak jakbyśmy powiedzieli, że jego uczucia są mało ważne i że postąpiło nierozsądnie, zakochując się w danej osobie. Dla dziecka takie słowa to pusty slogan, który świadczy o zbagatelizowaniu poważnego problemu. Jeśli chcemy, by odtrącona przez chłopaka córka nie straciła wiary w siebie i ufała, że spotka jeszcze miłość swojego życia, to pozwólmy jej wyrazić uczucia. Starajmy się przyjąć ze spokojem, gdy płacze po kątach, słucha głośno muzyki, wychodzi na samotne spacery. Niech przeżyje rozstanie na swój sposób. Pamiętajmy jednak, by nienachalnie ją wspierać, dać znać gestem, że jesteśmy blisko, że może na nas liczyć, że jeśli chce, może z nami porozmawiać. Tłumaczmy, że każdy przeżywa smutek, gdy traci kogoś bliskiego i ona również ma prawo czuć się smutna. Nie panikujmy, gdy dziecko przez jakiś czas nie ma apetytu, źle śpi albo jest apatyczne. W ten sposób przeżywa rozstanie z chłopakiem. Zapewniajmy jednak, że ten stan minie. Otaczajmy troską i wsparciem. Kiedy jednak okres przygnębienia się przedłuża, postarajmy się odwrócić myśli dziecka od negatywnych doświadczeń, np. zadzwońmy do najbliższej przyjaciółki córki, by wybrały się razem do kina, kupmy mały upominek, namówmy na zmianę fryzury. Jeśli to nadal nie przynosi efektów, a dziecko izoluje się i zamyka w sobie ze swoimi problemami, najlepiej zwrócić się o pomoc do psychologa albo zachęcić dziecko, by zadzwoniło pod nr 116 111 – młodzieżowy telefon zaufania. Rozstanie może być dla nastolatki jeszcze trudniejsze do przeżycia, jeśli chłopak porzucił ją dla innej. Wtedy młoda dziewczyna, z nie do końca ukształtowaną osobowością, może stracić wiarę w siebie i uwierzyć, że jest beznadziejna. Rozstanie może być zagrożeniem dla samooceny dziecka. Rzadko kiedy w takich chwilach dziewczęta zaczynają się zwierzać. Raczej swoje rozczarowanie przeżywają samotnie, w milczeniu, traktując koniec związku jako własną porażkę. Co wtedy robić? Na pewno nie mówić: „On nie był ciebie wart. Tylko cię wykorzystywał. Dobrze się stało, że cię zostawił”. Nie deprecjonujmy osoby byłego chłopaka w oczach dziewczyny. Przecież ona go kochała, podobał się jej. Starajmy się wyjaśnić dziecku, że rozstanie nie jest osobistą porażką, ale czasami zdarzeniem losowym, na które nie ma się wpływu, które się przytrafia i trzeba je przeżyć. Dziecku łatwiej będzie przeżyć zerwanie z chłopakiem, gdy przyjmie, że był w porządku, ale się zmienił i związał się z kimś innym. Rozstanie z ukochaną osobą jest trudne nawet dla osób dorosłych, a co dopiero dla nastolatków, które czasami odczuwają „głód miłości”. Jak poradzić sobie z poczuciem niższości, gdy znajomość zrywa chłopak? Jak poradzić sobie z poczuciem winy, gdy samemu zdecydowało się o końcu znajomości? Nie pozwólmy, by dziecko po rozstaniu zostało z problemem samo. Zachęćmy, by wyszło do ludzi, pojechało na wycieczkę, porozmawiało ze znajomymi, by zaangażowało się w działania, które sprawiają mu radość i satysfakcję. Czas spędzony z przyjaciółmi pozwala odzyskać dobry nastrój i spojrzeć na rzeczywistość z innej perspektywy. Wzbudźmy wiarę, że miłość jest najpiękniejszym uczuciem i że warto na nią czekać, bo czasem potrafi zaskoczyć i pojawia się w najmniej oczekiwanym momencie. polecamy

zapytał(a) o 12:10 Czy rozstac sie z chlopakiem ? doradzcie Jestesmy razem rok , wczesniej bylismy przyjaciolmiMial tez inna przyjaciolka, na ktora mowi " siostra "wybral mnie , ale nie jestem szczesliwa w tym zwiazkuz jej powodu, ciagle sie do niej porownuje i czuje sie beznadziejna ,,ona ma super oceny, do tego pracuje , jest sliczna, co roku jezdzi do pracy za granice , duzo podrozuje , ma mase znajomychA ja jestem troche niesmiala, nie umiem znalezc pracy, nie mam masy znajomych.. i wgl przy niej wypadam blado , mam juz przez to mysli samobojcze,, bo czuje sie do niczego Moj chlopak czesciej spotyka sie ze mna , ale z nia dosyc czesto tez .. dzwonia do siebie, wstawil jej zdjecie na facebooku, ona daje prezenty jego rodzicom ( tak jakby chciala sie przypodobac ), jest dla niego bardzo mila .. Mowilam mu ze mi to przeszkadza, a on mnie wysmial,, ze nie mam sie o nia martwic , bo to tylko " siostra " przeciez..Ale takie przyjaciolki potrafia namieszac w zwiazku .. szczegolnie taki chodzacy ideal jak ona , co mam zrobic ? co zrobilybyscie na moim miejscu ? nie umiem bez niego zyc, ale mimo wszystko mysle czy jesli bym z nim zerwala to byloby lepsze rozwiazanie dla mnie ? To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 12:29: Wiem jak się czujesz... Moim zdaniem powinnaś mu szczerze powiedzieć że jest ci przykro.. JA bym mu na twoim miejscu powiedziała: Muszę ci coś powiedzieć, pewnie mnie wyśmiejesz.. I może będziesz miał rację, ale ja czuję się beznadziejnie, ty i twoja "siostra" tak dobrze się dogadujecie, ona jest idealna, a ja nawet szkoda gadać.. Czasami sprawiasz wrażenie że wolisz ją ode mnie, nie wiem można powinieneś być z nią a nie zemną.. Odpowiedzi hmm ... jesteś w trudnej sytuacji ale ja myślę ze gdybyś z nim zerwała to byś strasznie cierpiała , ale z drugiej strony to ta jego niby "siostra" namieszała w waszym związku strasznie , stara Ci się go odbić , musisz mu powiedzieć jak sie czujesz , że za mało zwraca na ciebie uwagi powiedz mu ze jesli nie zmienisz się to z nami koniec , jesli chodzi o zerwanie to lepiej posłuchaj to co ci mówi sumienie :) hm, wyśmiał Cię? to zachował się beznadziejnie.. jeżeli kocha Cię, to powinien coś z tym zrobić, bo to normalne że czujesz się zagrożona w związku przez tę jego ''siostrę'' sssyczek odpowiedział(a) o 14:52 Ja kiedyś też miałam tak, że jak z chłopkiem rozmawiałam i powiedziałam, że mnie coś tam boli to mnie wyśmiał i powiedział, że on nie widzi w tym problemu i żadnego problemu nie ma. Ale nie odpuściłam, bo ja chciałam z nim poważnie porozmawiać, a on ciągle to samo. Ze dwie godziny się do niego nie odzywałam, nie patrzyłam, no traktowałam jak powietrze i w końcu sam chciał porozmawiać bo widział, że mi na tym zależy. I z godzinę mu tłumaczyłam co mnie boli i dlaczego, aż w końcu przestał się wyśmiewać i dotarło do niego, że faktycznie dla mnie może to być spory problem i potem już z górki ;) sądze, że powinnaś powiedzieć tak jak napisała Nacia9606. Powodzenia Powiedz , że ona cię wkurza i żeby on wybrał ty lub ona bo masz tego dość blocked odpowiedział(a) o 13:12 Spytaj się czy mu na to bie zależy a potem spytaj się czy zerwie kontakt z SIOSTRĄ A JAK CIE WYŚMIEJE CO ZERWIJ Z NIM I najważniejszenie próbój popełnić samobójstwa, bo wtedy SIOSTRA poczuje że to ona wygrała Uważasz, że ktoś się myli? lub

rozstanie z chlopakiem z ktorym sie mieszka