Często to wystarczy, aby odstraszyć potencjalnego napastnika. Staraj się nie podróżować nocą. Pamiętaj – napastnik lub złodziej zawsze korzysta z okazji. Nigdy też nie podróżuj autostopem sam – zawsze w gronie przyjaciół. Nie wsiadaj do auta, jeżeli kierowca od razu nie wzbudzi Twojego zaufania lub będziesz mieć
Akcja „Zostań w domu” dla wielu osób stała się koniecznością. „W obecnej sytuacji każdy z nas potrzebuje kontaktu z drugim człowiekiem, ale też mamy potrzebę spędzania czasu w samotności. Ważne jest, aby komunikować pozostałym domownikom, że potrzebujemy chwili dla siebie.” – mówi Iwona Firmanty, psycholog, trener i coach, właścicielka firmy szkoleniowej Human z Iwoną Firmanty, psychologiem, trenerem, coachem i właścicielką firmy Human SkillsW związku z ostatnimi rozporządzeniami rządu większość czasu spędzamy w domach. Jak w zaistniałej sytuacji możemy zaspokoić potrzebę przestrzeni?Mając świadomość tego, że nie wszyscy mieszkamy w 100-metrowych domach czy mieszkaniach, radziłabym poszukać prostych, ale niekoniecznie konwencjonalnych rozwiązań. Jedną z rzeczy, jaką stosują moi klienci, są parawany lub zasłonki zamontowane na suficie. Te ostatnie szczególnie sprawdzają się w pokojach dzielonych przez rodzeństwo. Są to rozwiązania dobre do zastosowania na kwadrans czy godzinę. Oczywiście nie chodzi o to, żeby odgrodzić się na może również ustalenie, które części pokoju będą wspólne, a które prywatne. Dobrze byłoby, aby każdy domownik miał dla siebie miejsce, nawet jeżeli ten przysłowiowy własny kąt będzie prowizoryczny. Nie zaszkodzi także doprecyzowanie, kto i na jaki czas może zająć łazienkę, kuchnię czy możemy zrobić, gdy chcemy pobyć sami?W obecnej sytuacji każdy z nas potrzebuje kontaktu z drugim człowiekiem, ale też mamy potrzebę spędzania czasu w samotności. Jeżeli przez większość doby jesteśmy zamknięci z najbliższymi, warto doprecyzować sobie zasady korzystania ze wspólnej powierzchni. Oczywiście trzeba uwzględnić przy tym wiek dzieci. Przykładowo, u nastolatków czy maluchów rodzice nie zawsze mają wiedzieć również:Kogo obejmuje automatyczna kwarantanna? Jak zgłosić się na kwarantannę do sanepidu?Jak sprawdzić, czy jest się na kwarantannie lub izolacji domowej?Jeżeli dysponujemy balkonem, zalecałabym go posprzątać. To miejsce także może pomóc wygospodarować dodatkową przestrzeń dla domowników. Możemy wyjść na balkon w kurtce, żeby spędzić tam czas w pomysłem jest nadanie dodatkowych funkcji przestrzeni przeznaczonej do innych celów, np. łazience czy garderobie. Można w niej porozmawiać przez telefon, a nawet – poczytać książkę. Wykorzystanie takiego miejsca do osobistych rozmów pozwoli zwiększyć poczucie intymności. Słyszałam także o osobach biegających po klatce schodowej, ale istnieje ryzyko, że spotkają po drodze kogoś chorego lub będą przeszkadzać sąsiadom. Widziałam również osobę ubraną w kurtkę i przechadzającą się po patio z książką w ręku. Być może chciała zaczerpnąć świeżego powietrza i pobyć przez chwilę w wytłumaczyć rodzinie, że chcemy pobyć sami?Ważne jest, aby komunikować pozostałym domownikom, że potrzebujemy chwili dla siebie. Taką potrzebę można wytłumaczyć, mówiąc na przykład „kocham cię i chcę z tobą być, ale teraz potrzebuję 5 minut dla siebie”. (Równie dobrze może to być 15 minut, pół godziny czy godzina.)Co zrobić, gdy nie mamy możliwości wyjścia, np. gdy zajmujemy się małym dzieckiem?Jeżeli w domu są małe dzieci, pewnym rozwiązaniem jest zachęcenie ich do zabawy, np. poprzez wspólną budowę szałasu pod stołem. Zawczasu dobrze jest zweryfikować, gdzie mogą się pojawić takie elementy jak zasłonka czy szałas. Jak pracować zdalnie, gdy w domu są dzieci? Najlepsze pomysł... Jak możemy poprawić swoje warunki pracy, gdy w domu są dzieci?Zalecam pracę w słuchawkach, przy założeniu, że nie tracimy z pola widzenia tego, co dzieje się dookoła. Ważne, aby słuchawki nie rozpraszały nas, ale dawały wytchnienie dla uszu. Możemy je założyć, aby zredukować otaczające nas bodźce lub posłuchać spokojnej, relaksującej wytłumaczyć dziecku, że nie może pójść na plac zabaw czy spotkać się z kolegami na takich zasadach jak dotychczas?Jeżeli chodzi o dzieci, bardzo ważną rolę ogrywa zachowanie kontaktu wzrokowego. Dzieci potrzebują zapewnień, że są kochane i są bezpieczne. Nie bez znaczenia pozostaje również ton głosu. Powinien on sugerować, że nic złego się nie dzieje. Natomiast wyjaśniając przyczynę odosobnienia, można wskazać na siłę natury czy biologii. Rodzic jest dla dziecka bohaterem. Może zapewnić, że panuje nad sytuacją dzięki temu, że rodzina pozostała w trakcie rozmowy z dzieckiem dobrze jest odwołać się do jego własnych doświadczeń, np. choroby na ospę wietrzną. Jeżeli dziecko znajduje się już na tym etapie rozwoju, że rozumie, o czym mówimy, można go zapytać: „Jak myślisz, dlaczego wtedy zostałeś w domu? Dlaczego plac zabaw nie był wtedy dobrym miejscem dla ciebie?”.Ponadto, zalecałabym odejście od komunikacji specyficznej dla dorosłych osób. Powinniśmy zastanowić się, jak w możliwie najprostszy sposób, bez budowania niepokoju, wytłumaczyć dziecku, dlaczego zostaje w domu. Ważne, aby nauczyć je myślenia przyczynowo-skutkowego. Jeżeli dziecko będzie używać argumentu, że jest zdrowe, możemy mu wyjaśnić, że nadal nie wiemy, czy inne dzieci też są metodę komunikacji z dzieckiem stanowi wykorzystanie rysunku; np. koronawirusa w koronie, z uśmiechniętą buzią oraz smutnej wersji koronawirusa, który nie może dostać się do domu. Jeżeli porównamy naszego negatywnego bohatera do Głodka z reklamy Danio, to wówczas łatwiej będzie nam zobrazować sposób działania choroby. Dziecko może nawet nie wiedzieć, że koronawirus go odwiedził. Nie wiadomo, czy ten nie czeka za rogiem, żeby wejść do mieszkania i rozgościć się w nim na dłużej, podczas gdy my wcale go nie potrzebujemy. 10 aplikacji, które usprawnią komunikację podczas pracy zdalnej Kolejny aspekt stanowi typ osobowości dziecka. Niektóre dzieci są spokojne i potrzebują jedynie dodatkowego wyjaśnienia, ale zdarzają się także maluchy, które „są jak żywe złoto”, a rodzice dosłownie „trzymają je na szelkach”. Podobnie jak w relacjach damsko-męskich czy służbowych, sposób komunikacji należy dostosować do dziecka i jego możliwości możemy zrobić, żeby poprawić relacje z dorosłymi członkami rodziny? Jak z nimi rozmawiać, żeby nie dopuścić do niepotrzebnych spięć i konfliktów?Obecna sytuacja jest o tyle ciekawa, że albo doprowadzi do licznych rozstań i rozwodów, albo koronawirus spowoduje, że ludzie zaczną ze sobą rozmawiać. Po pierwsze, mamy wpływ tylko i wyłącznie na siebie oraz swoje własne reakcje. Obecnie wielu z nas spędza czas w zamknięciu – z bliskimi, partnerem lub partnerką, ale do tego dochodzą również inni członkowie rodziny, teściowie, co generuje dodatkowe z nas nie wie, jak długo epidemia się utrzyma i ile czasu będziemy musieli spędzić w domu. Aktualne rozporządzenia rządu coraz bardziej odwlekają w czasie moment opuszczenia mieszkania. W związku z tym pewnym aktem odwagi może być pokazanie swojej bezsilności i poczucia dużo pracuję z kobietami, zwłaszcza w projekcie „Sukces Kobiety Biznesu”. Większość moich klientek reprezentuje podejście przekazane im poniekąd przez matki i babcie: chcą być tzw. matkami Polkami, wielozadaniowymi kobietami, które zajmują się różnymi rzeczami jednocześnie. Często przekazują takie wzorce swoim bliskim. Z czasem taka kobieta staje się wielbłądem, który dźwiga cały ciężar pracy w domu – począwszy od zakupów, poprzez sprzątanie i gotowanie, na zajmowaniu się dziećmi kobieta nie powie w jasny i klarowny sposób, że pewnych rzeczy nie może robić sama, a z drugiej strony – jeżeli nie postawi granicy i nie zakomunikuje asertywnie swoich potrzeb, to wcześniej czy później otoczenie będzie oczekiwało od niej wywiązywania się z wielu obowiązków oraz pozostania przy tym szczęśliwą, uśmiechniętą czy ładnie wyglądającą. Na dłuższą metę nie da się żyć w ten zrobić, gdy partnerzy mają ograniczone możliwości rozmowy?Gdy dzieci pójdą spać, wyłączymy telewizor i komputery, warto porozmawiać z partnerem o swoim położeniu. Możemy przypomnieć mu, że kiedyś, zanim pojawiły się obowiązki, dobrowolnie wybraliśmy tę drugą osobę. Nadal powinniśmy okazywać sobie szacunek, upewniać się, jak druga osoba czuje się w bieżącej sytuacji i próbować słuchać się jeżeli partner nie zareaguje od razu, np. dlatego, że dużo czasu zajmuje mu inkubowanie treści, które słyszy, możemy wytłumaczyć mu, jak życzymy sobie, aby wyglądały nasze relacje w najbliższym czasie. Kobieta może przyjąć rolę liderki i prowodyrki rozmowy. Może lepiej być szyją, a nie głową? Podobnie, podczas epidemii koronawirusa partner może potrzebować naprowadzenia. Dla kobiet, które myślą strategicznie, to dobry moment, aby odmówić brania wszystkich problemów na siebie. Jednocześnie dobrze jest pozostawić partnerowi przestrzeń, aby mógł się wykazać, że jest w stanie przejąć pewne obowiązki, np. pójść do sklepu w rękawiczkach czy zamówić potrzebne rzeczy do wynika tendencja kobiet, o których Pani wspominała, do brania na siebie zbyt wielu obowiązków?U niektórych kobiet z biegiem czasu powstaje przeświadczenie, że to one zrobią coś najlepiej. Okres epidemii koronawirusa, kiedy jesteśmy skazani na swoje towarzystwo, może być dobrym momentem na odświeżenie czy zbudowanie od nowa relacji. Apeluję do kobiet, aby przestały robić wszystko na 100%. W domu nie musi być nieskazitelnie czysto, a przedmioty nie muszą być idealnie uporządkowane. Nie warto także zamartwiać się z powodu sytuacji, na którą nie mamy wpływu. Lepiej skupić się na rzeczach, które możemy realnie zrobić. Jeżeli nie usiądziemy z partnerem pod koniec dnia i nie znajdziemy czasu na szczerą rozmowę, nasze relacje mogą się pierwsze, nie powinniśmy zakładać, że partner domyśli się, jakie mamy obawy i frustracje. Brak zrozumienia nie musi wynikać z jego złej woli, ale może mieć związek z takimi czynnikami jak skupienie na sprawach służbowych. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z obaw swojego partnera czy partnerki. Po drugie, konieczność zajmowania się domem i dziećmi, szykowania posiłków czy sprzątania po pozostałych domownikach, nie jest kwestią kilku godzin. To praca na pełen etat. Dlatego warto jasno artykułować swoje potrzeby, np. potrzebę uznania, szacunku czy poczucia bezpieczeństwa. Jeżeli zadbamy o odpowiednią komunikację w związku, możemy uniknąć wielu nieporozumień i wręcz wzmocnić swoją relację. Najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi dotyczące koronawirusa u dzieci: objawy, przebieg, leczenie. Czym jest PIMS-TS i jakie są jego objawy? PIMS-TS to pediatryczny wieloukładowy zespół zapalny związany z zakażeniem koronawirusem SARS-CoV-2 (ang. Paediatric Inflammatory Multisystem Syndrome – Temporally Associated with SARS-CoV-2). Inną nazwą stosowaną w odniesieniu do tej jednostki chorobowej jest MIS-C, czyli wieloukładowy zespół zapalny u dzieci (ang. Multisystem Inflammatory Syndrome in Children).Choroba ujawnia się u dzieci i młodzieży w każdym wieku po przebytym COVID-19, również bezobjawowo. Symptomy PIMS-TS to:trwająca trzy dni wysoka gorączka, której nie da się zbić ogólnodostępnymi lekami, wybroczyny w jamie ustnej, zaczerwione oczy, wysypka na dłoniach i stopach, potem na reszcie ciała, osłabienie i odwonienie, objawy ze strony układu pokarmowego, odwodnienie. Pierwsze objawy przypominają chorobę bostońską (bostonkę). W przebiegu PIMS-TS dochodzi do zaburzeń kardiologicznych, niewydolności serca i zmian w naczyniach wieńcowych. Ponieważ choroba atakuje wiele układów w organizmie dziecka, pacjent wymaga jednoczesnej pomocy wielu specjalistów. Czy dzieci muszą nosić maseczki? Dzieci do lat 4 są zwolnione z obowiązku noszenia maseczek ochronnych. Powyżej tego wieku należy zasłaniać usta i nos maseczką lub zasłonić twarz szalikiem, chustką lub innym elementem ubioru. Jak rozmawiać z dzieckiem o koronawirusie? Rozmowa z dzieckiem o koronawirusie będzie wyglądała u każdego zupełnie inaczej. Po pierwsze dlatego, że dzieci w zupełnie inny sposób reagują na zaistniałe zmiany, po drugie zależy to od wieku dziecka i jego dotychczasowej wiedzy o rozmowy należy być pewnym siebie, rzeczowym i szczerym. Nie można składać dzieciom obietnic, co do których spełnienia sami nie mamy pewności (np. to wszystko się zaraz skończy. Zaraz, czyli kiedy? Tego nie wiemy.). Będąc kłębkiem nerwów, rozmowa może odnieść odwrotny skutek niż zamierzony. Dziecko może wtedy przejąć lęk, który odczuwa mama lub tata i przestać czuć się bezpiecznie. Jeśli rodzic nie zna odpowiedzi na pytanie, lepiej przyznać to dziecku podkreślając, że bez względu na okoliczności, zadba o jego bezpieczeństwo najlepiej jak potrafi. Czy można zarazić dziecko, karmiąc je piersią? Do chwili obecnej nie potwierdzono obecności wirusa w mleku ciężarnej karmiącej piersią, co oznacza, że karmienie prawdopodobnie nie stanowi zagrożenia dla niemowląt. Dotąd żaden noworodek nie został zarażony w ten sposób. Jestem w ciąży i mam covid. Czy moje dziecko po porodzie też będzie miało? Barierę między płodem a matką stanowi łożysko, które chroni matkę przed antygenami płodu, a płód przed czynnikami zakaźnymi, które mogłyby przedostać się z organizmu matki. Zgodnie z obecnym stanem wiedzy, przedostanie się wirusa SARS-CoV-2 przez łożysko jest uznawane za bardzo mało prawdopodobne. Kwarantanna dziecka a zasiłek opiekuńczy W przypadku izolacji lub kwarantanny dziecka rodzic ma prawo do zasiłku opiekuńczego. Taka sytuacja jest traktowana jak choroba. W przypadku zamknięcia żłobka, przedszkola klubu dziecięcego czy szkoły, do których uczęszcza dziecko w wieku do 8 lat, rodzicom również przysługuje prawo do zasiłku opiekuńczego. Wówczas należy uzyskać zaświadczenie od dyrektora placówki. Jak wygląda test na koronawirusa u dzieci? Test na koronawirusa u dzieci wygląda tak samo jak u dorosłego. Warto jednak przygotować malucha do takiego badania i powiedzieć krok po kroku jak będzie wyglądało. Do wykonania zalecanego przez WHO genetycznego testu na koronawirusa pobierany jest wymaz z jamy ustnej oraz nosa, czyli górnych dróg 2 godziny przed badaniem należy powstrzymać się od: spożywania jakiejkolwiek żywności – również cukierków, lizaków, landrynek, żucia gumy, picia – dotyczy to także wody, ssania tabletek odświeżających oddech lub na ból gardła, stosowania aerozoli i kropli do nosa lub gardła, niewskazane są także inhalacje i płukanie zatok, mycia zębów i płukania ust np. płynem odświeżającym lub zwykłą wodą, przyjmowania leków, ponieważ z reguły wiąże się to z popiciem ich płynem, Czy dzieci przenoszą COVID-19? Małe dzieci mogą przenosić wirusa SARS-CoV-2 na inne osoby w takim samym stopniu, co inne grupy wiekowe – nawet w sytuacji, gdy przechodzą zakażenie poniżej 5. roku życia mogą mieć od 10 do nawet 100 razy więcej cząstek koronawirusa w materiale pobranym z gardła i nosa, co oznacza większy ładunek wirusa niż w przypadku starszych maluchów i dorosłych. Odkrycie to sugeruje większe ryzyko zarażenia się COVID-19 od najmłodszych, co zaobserwowano w przypadku wirusa RSV, inaczej syncytialnego wirusa oddechowego. Wirus ten, który podobnie jak SARS-CoV-2 ma geny (kwasy nukleinowe) w postaci RNA, występuje powszechnie wśród najmłodszych, w tym u niemal u wszystkich maluchów w wieku 2-3 lat. Koronawirus u dzieci a leczenie Dzieci z podejrzeniem lub rozpoznaniem COVID-19, które mają łagodne objawy, powinny być leczone w domu według zaleceń lekarza pediatry. Natomiast te z ciężkim przebiegiem choroby wymagają pobytu w szpitalu, na oddziale intensywnej terapii. Jakie są objawy koronawirusa u dzieci? U dzieci częsty jest bezobjawowy przebieg choroby. Zazwyczaj pojawiają się stany zapalne gardła, uszu i nosa oraz tzw. „truskawkowy” lub „malinowy”, czyli zaczerwieniony język. Po 2-3 tygodniach nawet niezauważonej infekcji u niektórych dzieci może wystąpić utrzymująca się ponad 5 dni gorączka, wysypka na tułowiu, obrzęk szyjnych węzłów chłonnych, dłoni i stóp, suchość ust oraz zaczerwienienie spojówek. Objawy te wskazują na wielonarządowy stan zapalny, który wymaga jak najszybszego leczenia, ponieważ zagraża życiu dziecka i może pozostawiać po sobie uszkodzenia mięśnia COVID-19 u dzieci mogą przyjmować postać podobną do przeziębienia lub przejawiać się głównie w postaci zmian skórnych. Występują przede wszystkim na stopach, ew. na nogach lub rękach. Zmiany są zazwyczaj niewielkie, mają kolor purpurowo-fioletowy i często pojawiają się na palcach, również wokół paznokci. Są to tzw. „covidowe palce”, które mogą nie goić się nawet przez kilkadziesiąt dni. Oprócz sinych przebarwień na skórze mogą pojawiać się wysypki, obrzęki oraz oznaki niedokrwienia z zakrzepicą naczyń włosowatych w postaci czarnych plam. Czy dzieci łagodniej znoszą koronawirusa? Przebieg choroby koronawirusowej u dzieci często jest bezobjawowy lub po prostu wygląda jak zwykłe przeziębienie. Jest wiele hipotez, które nie są udowodnione naukowo, dlaczego dzieci łagodnie znoszą zakażenie koronawirusem. Wśród wysuwanych teorii pojawiają się te, że dzieci mają lepszą odporność i mniej chorób przewlekłych. Jednak nie możemy zapominać, że COVID-19 jest bardzo groźny i niebezpieczny. Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera
Coś dla domu . Czasem małe gesty z Twojej strony wystarczą, żeby rodzice poczuli, że mają w Tobie pomoc i wsparcie. 41. Pomagaj rodzicom w codziennych pracach domowych czyli rób to co jest do zrobienia. Pomagaj w sprzątaniu, wynoszeniu śmieci, wyprowadzaniu psa, zajmowaniu się młodszym rodzeństwem. Rodzicom przyda się chwila Fotolia Jak wprowadzić dyscyplinę u dziecka? Co robić, aby dziecko przestrzegało zasad, które wprowadziłaś do swojego domu? Podpowiadamy, jakie zasady wprowadzić, żeby dzieci nas słuchały. Dobre wychowanie bierze się z domu. My jako rodzice musimy mieć wpływ na zachowanie naszych dzieci, co wiąże się z wprowadzaniem dyscypliny. Musimy jednak odróżnić dyscyplinę od karania. Dyscyplina to uczenie dziecka poprawnych zachowań w stosunku do siebie i najbliższych, i to warto wprowadzać już od najmłodszych lat. Do wychowania dzieci potrzebna jest cierpliwość, wyrozumiałość i konsekwencja. Jednak warto pamiętać, że jeśli wymagasz od swojego dziecka pewnych zachowań, sama musisz dawać mu dobry przykład. Oto kilka pomysłów zasad, które warto wprowadzić do waszego domu: Jesteśmy zawsze dobrzy i mili dla ludzi i zwierząt i odnosimy się do siebie z szacunkiem. W naszym domu nie krzyczymy. Zawsze mówimy "proszę" i "dziękuję". Jeśli kogoś spotykamy, albo ktoś do nas przychodzi zawsze mówimy "dzień dobry", lub na pożegnanie "do widzenia". Nie rzucamy jedzeniem i nie mówimy, że jest wstrętne. Dzieci nigdy same nie wchodzą na jezdnię i zawsze trzymają kogoś dorosłego za rękę. W rozwiązywaniu problemu nigdy nie używamy siły, nikogo nie bijemy, tylko zawsze rozmawiamy i szukamy rozwiązania problemu. Kiedy popełnimy jakiś błąd, czy sprawimy komuś przykrość, zawsze przepraszamy. Cisza nocna polega na tym, że o określonej przez rodziców godzinie dzieci są w łóżkach (dozwolone jest jeszcze przez jakiś czas czytanie, lub spokojne zabawy we własnym pokoju). W domu nie gramy w piłkę. Próbujemy nowych rzeczy do jedzenia, ale nie musimy ich jeść, jeśli naprawdę nam nie smakują. W domu rządzą rodzice, ale czasami pozwalają dzieciom wybierać. Dzieci zmęczone, albo kiedy mają gorszy nastrój mogą liczyć na taryfę ulgową. Polecamy: Jak sprawić, by dziecko cię słuchało? 12 sprawdzonych rad. Jak karać i nagradzać dziecko - wywiad z psychologiem Czy dzieci należy karać, czy może tylko nagradzać? Czy nagrodą jest zwykła pochwała, czy może jednak prezent? Który rodzic nie ma podobnych wąpliwości? O to, co robić, by karząc lub nagradzając, nie unieszczęśliwić dziecka, ani go nie rozpuścić, pytamy psychologa. Gdyby dzieci zawsze robiły to, czego oczekują rodzice, temat kar i nagród pewnie by nie istniał. Nie istniałyby też wątpliwości, czy kary nie unieszczęśliwiają, a nagrody nie rozpuszczają i czy stosując jedne i drugie, zasługujemy na miano dobrego rodzica, a może raczej tresera. O tym, czy karać i nagradzać , a jeśli tak, to w jaki sposób, rozmawiamy z psychologiem, dr Aleksandrą Jasielską. Przed Gwiazdką wiele dzieci słyszy słynne zdanie: „Jak będziesz się źle zachowywać, Mikołaj przyniesie ci rózgę". Co o tym sądzi psycholog? Należy sobie zadać pytanie, co chcemy uzyskać, mówiąc do dziecka w ten sposób. Jeśli zmianę zachowania, to straszenie rózgą nie jest dobrym pomysłem. Bo zarówno kary, jak i nagrody powinny pojawić się od razu, gdy dziecko zrobi coś źle lub dobrze. Opowiadanie o tym, co będzie za miesiąc czy dwa tygodnie, to dla malucha abstrakcja. Lepiej powiedzieć, że Mikołaj czy Gwiazdor, jak mówimy w Wielkopolsce, zastanawia się, jaki prezent dziecko może dostać, gdy np. nie będzie biło młodszej siostry albo pozwoli mamie dokończyć rozmowę telefoniczną. Rodzice straszą rózgą, ponieważ najczęściej nie mają żadnego repertuaru kar ani nagród. (sprawdź też: Jak zapobiec kłótniom między rodzeństwem ). A może dałoby się wychowywać dzieci bez ich stosowania? Nasze pociechy nie zawsze zachowują się tak, jakbyśmy chcieli, jak jest to akceptowane społecznie. Małe dziecko jest z natury ruchliwe, żywiołowe, głośne i niektóre jego zachowania są niewłaściwe w pewnych okolicznościach, np. kiedy rozrywa opakowania prezentów na imprezie urodzinowej kolegi lub niszczy przygotowane tam dekoracje. Jeśli chcemy, by tak nie postępowało, możemy pokazywać dobry wzorzec, ale niekiedy nie da się tego zrobić i potrzebna jest kara. Na przykład jaka? Wymyślenie kary odpowiedniej dla swojej pociechy to... Dorota Zawadzka: "Marnujemy pierwsze lata dziecka!" [WYWIAD] W pierwszych latach życia dziecka jego mózg chłonie wszystko jak gąbka, tymczasem coraz częściej do szkół przychodzą dzieci z umysłem nieskażonym wiedzą. Marnujemy ich najlepszy czas" – mówi Dorota Zawadzka, Superniania. Przy okazji wydania jej nowej książki "Misja: szkoła", rozmawiamy o edukacji, wychowaniu i szacunku do dziecka. Napisałaś książkę dla rodziców 6-latków... – Od razu muszę ci przerwać, bo to nie jest książka dla rodziców 6-latków, a w każdym razie nie tylko dla nich. ”Misja: szkoła” to książka dla rodziców, których dziecko idzie do szkoły. To dziecko może mieć lat 5, 6, 7, a nawet 8, jeśli rodzice odraczali jego początek edukacji szkolnej. Co czytelnicy znajdą w Twojej książce? – Najważniejsze informacje o rozwoju dziecka i dużo podpowiedzi, jak ten rozwój można wspierać. Do tego piszę w niej, jak rozwijać zmysły dziecka, jego naturalne kompetencje i naturalną ciekawość świata. Szukałam takiej książki na naszym rynku i nie znalazłam – a skoro ja nie, to rodzice pewnie też nie znajdą. Szkoda, żeby byli skazani tylko na informacje z internetu, poszarpane, a często też na różnych portalach – sprzeczne same ze sobą. Mam wrażenie, że rodzice szukają informacji przed porodem i w pierwszych miesiącach życia dziecka. Potem ich zainteresowanie słabnie. Rodzice kilkulatków są przekonani, że już wszystko wiedzą. Przekonałam się o tym kilka lat temu, kiedy wchodziła w życie reforma "Sześciolatki do szkoły". Wtedy dla wielu rodziców stałam się wrogiem numer 1, bo głośno mówiłam, że dziecko w wieku 6 lat ma wszelkie kompetencje, żeby podjąć naukę szkolną. Ci, którzy się ze mną nie zgadzali, argumentowali, że tylko oni są w stanie stwierdzić, na jakim etapie rozwoju są ich dzieci. A tak nie jest? Uważam, że większość rodziców nie ma kompetencji, żeby ocenić rozwój własnego dziecka. Owszem, świetnie znają swoją córkę czy syna, ale nie są w stanie porównać ich na tle rówieśników. Nie mogą więc stwierdzić, czy dana umiejętność ich dziecka jest adekwatna do jego wieku czy nie. Czy np. jeśli ich dziecko umie narysować kółko, to jest to dużo czy mało. Dlaczego uważasz, że nie mają kompetencji?... Fotolia Tablet dla dziecka: nie taki zły, ale... To nie laptop, smartfon czy tablet są złe, ale nasz sposób korzystania z nich. Używajmy ich mądrze. I uczmy tego dzieci – mówi dr Aleksandra Piotrowska, psycholog dziecięca. Wielu rodziców zdaje się traktować laptop, smartfon, tablet jak kolejną zabawkę. Taką samą jak np. klocki lub układanki... Czy słusznie? Jestem sobie w stanie wyobrazić, że synek gangstera dostaje w charakterze zabawki autentyczny pistolet. Nie chciałabym, oczywiście, stworzyć wrażenia, że postrzegam tablet i gry dla dzieci na tablet w równie niebezpiecznych kategoriach. Jednak to bardzo niedobrze, że rodzice tak bardzo nie czują różnicy pomiędzy zabawkami a urządzeniami, które mogą służyć także do zabawy, ale zostały stworzone po to, by realizować wiele innych funkcji. Oddając w ręce dziecka laptop czy smartfon musimy się liczyć z tym, że nie poprzestanie ono na ich używaniu tylko i wyłącznie do zabawy. Także dziecko w wieku przedszkolnym? Oczywiście. Choć musimy pamiętać, że kilkulatek rzadko będzie uruchamiał te inne funkcje intencjonalnie. Jednak przecież urządzenia, o których mówimy, mają to do siebie, że nawet przypadkowe muśnięcie palcem w określoną ikonę otwiera zupełnie nowe światy. Niekiedy są to treści, przed którymi chcielibyśmy chronić nawet dorosłych . Tymczasem rodzice zdają się o tym nie wiedzieć albo nie chcą o tym myśleć. Zobacz też: Jaki tablet dla dziecka Dlaczego? Sądzę, że dominują dwa powody. Na pierwszym miejscu postawiłabym wygodę. Młodych rodziców, jak nas wszystkich zresztą, cechuje dziś niedobór cierpliwości. Nie potrafią czekać, nie chcą zaakceptować faktu, że ważne cele osiąga się miesiącami albo latami. Najlepiej, by dziecko można było "wyłączyć" na chwilę, bo akurat teraz muszą zrobić coś, na co mają ochotę: np. przeczytać jakiś artykuł czy napisać sms-a. A dziecko po prostu im w tym przeszkadza. Najprostszym rozwiązaniem jest danie mu czegoś tak atrakcyjnego jak smartfon czy tablet. Przeczytaj koniecznie: Życie bez sieci? Niemożliwe! I nie zastanawiają się nad... Jak pobrać i aktywować bon turystyczny: instrukcja rejestracji na PUE ZUS (krok po kroku) Ukraińskie imiona: męskie i żeńskie + tłumaczenie imion ukraińskich Mądre i piękne cytaty na urodziny –​ 22 sentencje urodzinowe Ile wypada dać na chrzciny w 2022 roku? – kwoty dla rodziny, chrzestnych i gości Gdzie nad morze z dzieckiem? TOP 10 sprawdzonych miejsc dla rodzin z maluchami Ospa u dziecka a wychodzenie na dwór: jak długo będziecie w domu? Czy podczas ospy można wychodzić? 5 dni opieki (urlop na dziecko) – wszystko, co trzeba wiedzieć o nowym urlopie PESEL po 2000 - zasady jego ustalania Najczęściej nadawane hiszpańskie imiona - ich znaczenie oraz polskie odpowiedniki Gdzie można wykorzystać bon turystyczny – lista podmiotów + zmiany przepisów Urlop ojcowski 2022: ile dni, ile płatny, wniosek, dokumenty Przedmioty w 4 klasie – czego będzie uczyć się dziecko? 300 plus 2022 – dla kogo, kiedy składać wniosek? Co na komary dla niemowląt: co wolno stosować, czego unikać? Urwany kleszcz: czy usuwać główkę kleszcza, gdy dojdzie do jej oderwania? Bon turystyczny – atrakcje dla dzieci, za które można płacić bonem 300 plus dla zerówki w 2022 roku – czy Dobry Start obejmuje sześciolatki? Jak wygląda rekrutacja do liceum 2022/2023? Jak dostać się do dobrego liceum?

GROW IT UP! | Indywidualne karty pracy dla ucznia do pracy własnej w domu 3 Indywidulana karta pracy 2 METAPLAN Jak jest? Opisz sytuację, która Cię niepokoi Już drugi raz nie odrobiłem zadania i teraz już czeka mnie jedynka W tym zadaniu opisujesz fakty, opisujesz sytuację, która miała miejsce lub ma miejsce lub może mieć miejsce

Odpowiedzi Takie podstawowe jak dla innych ludzi:Nie zapominaj dobrych słów w domu, w szkole, na ulicy:„witam, dzień dobry, dobry wieczór „Młodsi pierwsi witają starszych, a chłopcy pierwsi zwracają się z dobrymi słowami do zwracasz się do kogoś w bibliotece, w szpitalu lub na ulicy, najpierw się ukłon,- Będzie to oznaką powitania. Nie zapominaj przy tym o drugim dobrym słowie „ proszę!”.Po otrzymaniu prezentu , zakupionego towaru czy odpowiedzi na swoje pytanie nie zapominaj o jeszcze dobrym słowie – „ dziękuję !”.Jeśli przypadkiem kogoś potrąciłeś lub uraziłeś, niezwłocznie go odróżnić szczere słowa od nam się niekiedy słyszeć fałszywe pochlebstwa. Ci, którzy je wypowiadają, jedynie udają naszych przyjaciółPRZY JEDZENIUNa posiłki nie należy się jedzeniem trzeba wszystkim przy stole życzyć„ Smacznego !”.Przed jedzeniem umyjcie ręce! 1. należy kulturalnie się wypowiadać,to znaczy bez używania mówić dzień dobry być zawsze uśmiechniętym,nawet w beznadziejnych pomagać rodzicom, znajomym6. udzielać się w różnych imprezach nie być łakomym , ani nie zażywać "szkodliwych" środków 8. skromnie się ubierać,znaczy nie odsłaniając niektórych części ciała9. mieć sporą wiedzę,czytać książki, dobrze uczyć się w szkole10. być koleżeńskim, rozmownym, wszędzie cię pełno TO CHODZIŁO ? xD PRZYKAZANIA NASTOLATKÓW1. Nie Będziesz Się Wymykał Z Domu Gdy Rodzice Zasną(PO JAKĄ CHOLERĘ CZEKAĆ AŻ ZASNĄ?) Będziesz Pić Żadnego Alkoholu (TRAWA LEPIEJ KOPIE)3. Nie będziesz Kradł Batonów W Sklepie Za Rogiem(W BIEDRONCE JEST O WIELE LEPSZY WYBÓR)4. Nie Będziesz Wandalem(PODPALANIA SĄ DUŻO CIEKAWSZE)5. Nie Będziesz Nigdy Się Włączał W Żadne Bójki(ZAWSZE ZACZYNAJ PIERWSZY)6. Nie Będziesz Nigdy Podbierał Rodzicom Pieniędzy(KAŻDY WIE ŻE BABCIA MA ICH DUŻO WIĘCEJ)7. Nie Będziesz Opuszczał Żadnych Lekcji( ZRÓB SOBIE CAŁY TYDZIEŃ WOLNEGO)8. Nie Będziesz Wymuszał Pieniędzy Od Rówieśników(MŁODSI MAJĄ ICH O WIELE WIĘCEJ)9. * * *PRZYKAZANIE BYŁO ZBYT ORDYNARNE BY JE OPUBLIKOWAĆ =DWyślij to do wszystkich zwariowanych osóbek, które lubisz. Kiedy 10 wróci do Ciebie oznacza to, że jesteś fajną/fajnym dziewczyną/chłopakiem. Uważasz, że ktoś się myli? lub
Jak powinien być zorganizowany obóz dla nastolatków. Kiedy przeglądamy ofertę obozów dla dzieci, widać, że niektóre tematy występują wyłącznie w wersji dla nastolatków, inne zaś tylko w wersji dla młodszych. To nie przypadek. Obóz dla nastolatków rządzi się nieco innymi prawami, niż taki dla młodszych dzieci.

Ten materiał ćwiczeniowy pomoże ci przemyśleć zasady obowiązujące w twoim domu i porozmawiać o nich z rodzicami. Powiązane materiały MATERIAŁY ĆWICZENIOWE Jak powstrzymać cyberdręczyciela Ten materiał ćwiczeniowy pomoże ci ocenić zalety i wady różnych reakcji oraz opracować plan działania, żeby powstrzymać cyberdręczyciela. MATERIAŁY ĆWICZENIOWE Twoje finanse Wykorzystaj ten materiał ćwiczeniowy, żeby określić swoje potrzeby i zachcianki oraz sprawdzić, jakie miejsce zajmują w twoim budżecie. MATERIAŁY ĆWICZENIOWE Na kim się wzorować — plan działania Ten materiał pomoże ci w podjęciu decyzji, kogo powinieneś naśladować.

W procesie diagnozy psychologicznej szczególnie ważne jest przestrzeganie praw dziecka, jego podmiotowości oraz praw klienta. Prawa klienta są w zawodzie psychologa zdefiniowane przez zasady etyki zawodowej i częściowo przez prawo. Do podstawowych praw klienta, w tym niepełnoletniego, należą:
Data publikacji: 1 października 2016, 04:44 Regulamin domowy, czyli opracowany wspólnie zbiór zasad obowiązujących w danej rodzinie, może znacząco pomóc rodzicom w określeniu granic dla swoich dzieci. Dodatkowo może je też zachęcić do wypełniania rodzinnych obowiązków oraz poprawić atmosferę, panującą w domu. Jak go sporządzić? Spis treści: Regulamin domowy dla dzieci – na czym polega? Zasady w domu dla dzieci – od czego zacząć? Regulamin domowy i zasady w rodzinie – czy to działa? Regulamin domowy dla dzieci – na czym polega? W dorosłym życiu obowiązuje nas wiele reguł, które porządkują życie w społeczeństwie. Dzieci również we własnej rodzinie powinny stosować się do określonych zasad, lecz trudniej im zrozumieć, dlaczego muszą się im podporządkowywać. Regulamin domowy precyzyjnie określa co jest pożądane, dozwolone lub zakazane w danej rodzinie. Dzieci, które rozumieją, czego się od nich wymaga, czują się bezpieczniej i spokojniej. Dlatego regulamin warto spisać i powiesić w widocznym miejscu, co wpłynie znacząco na jego przestrzeganie i egzekwowanie. Regulamin domowy dla dzieci pozwoli określić ramy wspólnego życia, które wprowadzą porządek i harmonię, co docenią także sfrustrowani częstym upominaniem pociech rodzice. Zasady w domu dla dzieci – od czego zacząć? Do przygotowania regulaminu domowego warto włączyć również dzieci. Cała rodzina wspólnie powinna określić podstawowe, obowiązujące zasady w domu (np. „w tym domu nie krzyczymy, nie przeklinamy i nie bijemy innych”). Dzieci chętniej dostosują się do tych reguł, gdy będą one wspólne dla wszystkich domowników – a dorośli, postępujący zgodnie z wypisanymi prawami pokażą, że ważny jest dla nich wzajemny szacunek. Regulamin domowy dla dzieci powinien również zawierać ustalenia dotyczące dziennego harmonogramu, a w nim czasu na sen, posiłki czy sprzątanie. Ważne jest, aby regulamin domowy poza obowiązkami ustalał także reguły dotyczące czasu wolnego i określał np. dopuszczalny czas, w którym dziecko może grać na komputerze czy oglądać telewizję. Przykładowo, czas spędzony przed monitorem może być dłuższy w weekendy (np. 2h), a w tygodniu 1,5h, ale może zostać wydłużony o kilkanaście minut, jeśli dziecko posprząta swój pokój lub pomoże w domowych obowiązkach. Regulamin domowy i zasady w rodzinie – czy to działa? Regulamin domowy będzie się sprawdzał, jeśli wszyscy domownicy będą go przestrzegać. Aby zachęcić do tego najmłodszych, warto zapisać w nim informacje nie tylko o obowiązkach, ale również przywilejach. W regulaminie mogą również znaleźć się zapisy dotyczące wychowywania lub emocji – np. tego, że każdy, również dziecko, ma prawo być czasem złe lub smutne oraz że o wszystkim może porozmawiać z członkami rodziny. Wszystkie zasady w rodzinie powinny być bowiem podporządkowane przede wszystkim jednej, która brzmi „w tej rodzinie wszyscy się kochają”. Ewa Lika
Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe udostępnia i nauczycielom i uczniom materiały online do nauki zdalnej w domu z matematyki, języka polskiego, historii, fizyki i edukacji wczesnoszkolnej. Nie jest tego jakoś bardzo dużo, ale można znaleźć coś ciekawego, choćby propozycje prostych eksperymentów do przeprowadzenia w domu. System żetonowy w nauce domowych zasad Z pewnością w każdy rodzic wie, że podczas rozwoju dzieci trafiają się momenty w których maluchy błyskawicznie chłoną wiedzę oraz z uśmiechem na twarzy przystępują do każdego wyznaczonego im zadania. Lecz także nawet najgrzeczniejsze dzieci, miewają chwile, gdy brakuje im chęci do spełniania próśb rodziców. W takich chwilach rodzice często szukają różnych metod wychowawczych. W inernecie i literaturze można znaleźć ich wiele. Za najprzyjemniejszą zarówno dla dzieci jak i rodziców uznawany jest system żetonowy. Polega na nadaniu wartości punktowej określonym zachowaniom. Następnie uzbierane punkty dziecko wymienia na nagrody. System ten można wprowadzić już od 4 roku życia i stosować nawet dla nastolatków. Wybór modelu systemu żetonowego Przed przystąpieniem do stosowania systemu żetonowego, należy wybrać model, który pozwoli na osiągnięcie określonych celów. Pierwszym jest klasyczny system żetonowy, który pozwala zwiększyć częstotliwość zachowań pożądanych, które nie pojawiają się, bądź wstępują rzadko. Kolejnym rodzajem jest turniej uśmiechniętych twarzy, dzięki któremu można wygasić drobne niepożądane zachowania. Wyróżniamy także odwrócony system żetonowy, dzięki niemu dziecko może odpracować początkowe ujemne saldo przez wykonywanie dodatkowych zadań. Następnie najlepiej ustalić do jakich konkretnych zadań będzie wykorzystywany system żetonowy (np. nauka wiązania butów, rysowanie szlaczków, motywacja do obowiązków domowych). Wartości punktowe w ocenianiu dziecka Gdy zostaną sprecyzowane cele, należy nadać wartość punktową odpowiadającą zachowaniom (więcej punktów tym, które bardziej cenimy). Zanim wprowadzimy system żetonowy, ważne jest też ustalenie listy nagród – najlepiej razem z dzieckiem. Dużym ułatwieniem jest wymyślenie kilku nagród małych, kilku średnich i dwóch dużych (np. cukierek > wspólna zabawa > wyjście do kina). Dziecko otrzymuje małą nagrodę już za 1 punkt, za 5 średnią i za 15 dużą (oczywiście ilość punktów potrzebna do zdobycia nagród powinna być dostosowana do możliwości dziecka). Zasady nagradzania dziecka Następnie można zacząć wprowadzać system żetonowy. Jednak by działał właściwie, należy pamiętać o kilku zasadach: punkty powinny być przyznawane natychmiast po wystąpieniu pozytywnego zachowania; gdy dziecko podejmuje próbę właściwego zachowania, jednak nie kończy go, należy wyjaśnić, dlaczego nie otrzymało żetonu; pamiętajmy o pochwałach za każdy zdobyty punkt; ilość punktów musi być ustalona tak, by zdobywanie nagród było dla dziecka możliwe (jeżeli dziecku w ciągu 3 dni od wprowadzenia systemu, nie uda się uzbierać żetonów na żadną nagrodę, należy zmienić punktację) dziecko samo może wybrać, czy woli otrzymać mniejszą nagrodę, czy zbiera żetony na większą; punkty zabieramy z tablicy, bezpośrednio po ich wykorzystaniu. warto zmieniać nagrody co jakiś czas, aby żetony były dla dziecka atrakcyjne przez cały czas. . 127 169 163 385 210 237 437 477

zasady w domu dla nastolatków